08 maart 2022
De kans op toenemende verzilting van landbouwgronden door de aanleg van de getijdenduiker bij de Dubbele Dijk is te verwaarlozen. Een dikke kleilaag in de bodem beschermt de naastgelegen polder tegen extra verzilting. Verder voorkomt de kwelsloot achter de tweede dijk dat zout water eventueel toch doorsijpelt naar het gebied buiten de Dubbele Dijk. Dit concluderen onderzoeksbureaus Sweco en Acacia Water in een vandaag gepubliceerd rapport. In opdracht van de provincie Groningen deden zij onderzoek naar de eventuele extra verzilting van grondwater bij de Dubbele Dijk in Bierum.
Verzilting van landbouwgrond is een groeiend probleem aan de Groningse Waddenkust. Aanleiding voor het onderzoek is de zorg van boeren dat hun akkers zouter worden door de Dubbele Dijk. Door de aanleg van een getijdenduiker in de eerste dijk kan zeewater straks naar het gebied tussen de twee dijken stromen. Voor hun berekeningen maakten de onderzoekers gebruik van grondwatermetingen, bestaande bodemgegevens en grondboringen.
Uit de boringen blijkt dat de ondergrond van de Dubbele Dijk en omliggende akkers bestaat uit een negen meter dikke kleilaag. Deze klei rust op een laag van tientallen meters zand. Volgens de onderzoekers beperkt de dikke kleilaag dat zout grondwater van de onderste zandlaag naar boven kan doordringen. De klei biedt ook voldoende weerstand tegen ‘lekken’ van zout water via lokaal voorkomende dunne lagen zand en veen. Mocht er eventueel toch zout water via de ondiepe zandlagen doorsijpelen richting de akkers, dan vangt de kwelsloot achter de tweede dijk dit op. In deze infographic zie je hoe de bodem onder de Dubbele Dijk eruit ziet na aanleg van de getijdenduiker.
Nu het onderzoek is afgerond, kan de provincie vergunningen aanvragen voor de aanleg van de getijdenduiker. Om een vinger aan de pols te houden blijft de provincie de verzilting bij de Dubbele Dijk monitoren, indien mogelijk in samenwerking met de boeren.
Bij de dijkversterking Eemshaven-Delfzijl is in 2019 een innovatieve dubbele dijk aangelegd. Achter de bestaande zeedijk is een lagere, tweede dijk aangelegd. Tussen beide dijken komt een gebied waar zeewater in en uit kan stromen. Door de getijdenwerking kan hier slib uit de Eems bezinken en nieuwe natuur ontstaan. Ook is er ruimte voor experimenten met zilte teelt en aquacultuur.
Lees hier het onderzoeksrapport Verziltingsrisico Dubbele Dijk.
